Uran jest siódmą planetą Układu Słonecznego, znajduje się już na granicy widzialności gołym okiem. Wraz ze zmianą odległości planety od Ziemi, od 2586×106 km do 3153×106 km, (średnio 19,2 j.a.) zmienia się jej jasność od +5,4m do +6,0m. Uran obiega Słońce w ciągu 84,01 roku po eliptycznej orbicie z mimośrodem 0,0473. Średnia prędkość planety w ruchu wokół Słońca wynosi 6,8 km/s. Czytaj dalej…
Titan Został odkryty jako pierwszy księżyc tej planety w 1655 roku przez C. Huygensa. W 1944 roku, G. Kuiper wykrył istnienie na nim metanu. Księżyc ten musiał mieć zatem dość gęstą atmosferę! Masa Titana jest ogromna: porównywalna jest z 18 313 700 górami Giewont! Więc jest on prawie dwa razy cięższy od naszego Księżyca! Interesującą cechą tego księżyca jest Czytaj dalej…
Wiadomości podstawowe Piąta planeta Układu Słonecznego Pierwsza planeta z rodziny planet-olbrzymów Średnica równikowa — 142 980km = ponad 11 razy większa od średnicy Ziemi Masa 2 razy większa niż masa wszystkich planet, księżyców, komet i planetoid naszego Układu Słonecznego razem wzięte Masa 318 razy większa od masy Ziemi Orbita Jowisza okala z zewnątrz orbitę Marsa, lecz mimo Czytaj dalej…
Od czasu pierwszych wypraw załogowych na Księżyc, dużo mówi się o przyszłej kolonizacji planet Układu Słonecznego. Jednak większość planet nie spełnia nawet elementarnych wymagań co do warunków naturalnych. Z racji temperatury odpadają Merkury i Wenus, na których formy życia oparte na wodorze nie mają szans się utrzymać. Jowisz, Saturn, oraz Uran — z racji swojej grubej gęstej i nieprzyjaznej atmosfery. Neptun oraz Pluton, z powodu zbyt niskiej temperatury. Czytaj dalej…
Dane ogólne Masa — 5,976×1024 kg Objętość — 108,321×1010 km3 Średnica — równikowa 12756,3 km Średnia — gęstość 5,515 g/cm3 Grawitacja — 9,78 m/s2 Temperatura ciała — 147,3 K Parametry orbity Min. odległość od Słońca — 147,1×106 km Średnia odległość od Słońca — 149,5×106 km Max. odległość od Słońca — 152,1×106 km Średnia prędkość orbitalna — 29,79 km/s Nachylenie równika do orbity — 23,45° Czas obrotu wokół osi — 23,9 h Czas obiegu wokół Słońca — 365,256 dnia Czytaj dalej…
Oort Jan Hendrik (1900–92), astronom holenderski. Od 1935 r. był prof. uniwersytetu w Lejdzie i w latach 1945–70 dyrektorem obserwatorium astronomicznego. 1958–61 Prezes Międzynarodowej Unii Astronomicznej. W latach 1926–27 wykrył obrót Galaktyki, posługując się metodą analizy ruchów radialnych gwiazd podaną przez B. Lindblada. W 1938 opracował metodę wyznaczania gęstości przestrzennej gwiazd, a w 1950 r. — teorię pochodzenia komet. W tym samym roku 1950, w którym Whipple Czytaj dalej…
Historia badań komet Pierwszy opisał komety w sposób ściśle naukowy Arystoteles, filozof grecki żyjący w IV wieku p.n.e. W jego uporządkowanym świecie homocentrycznych sfer komety były intruzami i dlatego wielki myśliciel uznał je za wyziewy atmosferyczne. W I wieku n.e. rzymski stoik Seneka wyraził wprawdzie przypuszczenie, że komety prawdopodobnie pochodzą spoza Ziemi, ale pozostało ono zapomniane przez następne półtora tysiąca lat, Czytaj dalej…
Czym są magnetary? Gwiazda neutronowa (o ogromnej gęstości) + Pulsar (emitujący błyski promieniowania gamma) = Magnetar (gwiazda o ogromnej gęstości i polu magnetycznym, wysyłająca regularne błyski promieniowania gamma) Definicja magnetara Magnetar to młoda, szybko wirująca gwiazda neutronowa o ogromnym polu magnetycznym, powstała z wybuchu supernowej. Na skutek ogromnych naprężeń skorupy gwiazdy, często dochodzi tam do trzęsień powierzchni, w czasie których w kosmos Czytaj dalej…
Podstawowe wiadomości na temat Marsa Mars ma dwa niewielkie księżyce, Fobosa i Deimosa. Ich nieregularny kształt sugeruje, że są to planetoidy przechwycone przez pole grawitacyjne Marsa na orbitę wokół planety. Krajobraz marsjański Południowa półkula Marsa zryta jest kraterami uderzeniowymi, które powstały co najmniej 3,5 miliarda lat temu. Zaś półkulę północną w znacznej części ukształtowała stosunkowo niedawna działalność wulkanów. Na Marsie spotykamy Czytaj dalej…
Materia międzygwiazdowa to ogólna nazwa różnych form materii nie mających określonych struktur podobnych do gwiazd (materia rozproszona). Najczęściej jest to silnie rozrzedzony gaz z domieszką pyłu. Średnia gęstość materii międzygwiazdowej jest niska, rzędu 10–27 kg/m3, w przybliżeniu 1 atom na cm3. Ciemna materia, o obecności której świadczy charakter rotacji Galaktyki, a której form występowania nie znamy, ma zapewne gęstość podobną. Gęstość materii w obłokach może Czytaj dalej…