Praca konkursowa Antoniego Szłapy 2024

Opublikowane przez Szymon Ryszkowski w dniu

Autorem pracy konkursowej jest Antoni Szłapa

Praca została wyróżniona nagrodą w konkursie astrofotograficznym Klubu Astronomicznego Almukantarat w 2024 r.


Fotografia

Zdjęcie przedstawia centrum drogi mlecznej widocznej z ochodzity wraz z perseidem przelatującym nad górami.

Po lewej stronie zdjęcia widoczne jest Centrum drogi mlecznej, w niej widocznie m.in. mgławice.

Mgławica Laguna (M8) – jasna mgławica emisyjna, zlokalizowana w gwiazdozbiorze Strzelca. Zawiera obszary aktywnej gwiazdotwórczości oraz młode, gorące gwiazdy.

Mgławica koniczyna (M20) – mieszana mgławica emisyjna i refleksyjna, znana ze swojego charakterystycznego kształtu podzielonego na trzy części przez ciemne pasma pyłu.

Ciemne obszary w okół to obszary, w których koncentracja pyłu kosmicznego i gazów jest na tyle duża, że blokuje światło gwiazd znajdujących się za nimi. Te obszary są znane jako ciemne mgławice lub mgławice absorpcyjne. Pył kosmiczny rozprasza i pochłania światło gwiazd, co powoduje, że wydają się one mniej jasne lub nawet niewidoczne w tych obszarach. Ciemne mgławice dodają kontrastu i głębi zdjęciom Drogi Mlecznej, podkreślając różnice w jasności gwiazd i strukturze galaktyki.

Lekko na prawą stronę mamy kompleks rho ophiuchi. Jest to obszar formowania się gwiazd, znajdujący się w gwiazdozbiorze Wężownika. Składa się z jasnych i ciemnych mgławic, które są miejscami intensywnej aktywności gwiazdotwórczej. Jasne mgławice emitują intensywne światło, podczas gdy ciemne mgławice składają się głównie z gazu i pyłu kosmicznego, absorbując światło gwiazd znajdujących się za nimi.

Przez kompleks rho ophiuchi widoczny jest przelatujący perseid. W sierpniu mają miejsce roje perseidów w pobliżu centrum Drogi Mlecznej, obserwatorzy na Ziemi mają okazję do podziwiania jednego z najbardziej widowiskowych zjawisk astronomicznych, znane jako Perseidy. Perseidy to pył pozostawiony przez kometę Swift-Tuttle, który wchodzi w atmosferę Ziemi, tworząc spektakularne „spadające gwiazdy”. Szczyt aktywności Perseidów przypada zwykle między 11 a 13 sierpnia, choć można je obserwować także kilka dni przed i po tym terminie. Tak jak to miało miejsce w tym przypadku pojedynczy perseid widoczny prawie miesiąc przed maximum roju.

Skip to content