Praca konkursowa Sebastiana Sobolewskiego 2023
Autorem pracy konkursowej jest Sebastian Sobolewski
Praca została wyróżniona nagrodą w konkursie astrofotograficznym Klubu Astronomicznego Almukantarat w 2023 r.
Fotografia
Opis techniczny
Zdjęcie ukazuje tarczę słońca podczas Częściowego Zaćmienia Słońca, które miało miejsce 25 października 2022 roku. Na zdjęciu oprócz samego słońca widać plamy słoneczne (od lewej: obszary AR 3131, AR 3130, AR 3126), ale również Księżyc zasłaniający naszą gwiazdę. Zdjęcie wykonałem w Ożarowie Mazowieckim pod Warszawą o 10:06 UTC, 17 minut przed maksimum zaćmienia. Pogoda tego dnia była pochmurna, chmury potrafiły na wiele minut zasłaniać zjawisko. Zdjęcie zrobiłem za pomocą swojego teleskopu Maksutov 127/1500 i aparatu Nikon D3500, przy użyciu przygotowanych wcześniej filtrów (obserwacja Słońca bez specjalnych filtrów może skończyć się uszkodzeniem sprzętu, ale również utratą zdrowia). Zdjęcie jest pojedynczą klatką, nie korzystałem w tym przypadku z techniki stakowania. Do obróbki zdjęcia korzystałem z programu Adobe Lightroom, aby wydobyć szczegóły plam słonecznych i powierzchni Księżyca. Oczywiście naturalnie Słońce nie ma pomarańczowego koloru, a biały, jednak wśród społeczności astrofotgrafów przyjęło się nadawaniu podczas obróbki pomarańczowej barwy Słońcu.
Opis autorski
Gdy dostałem wiele lat temu swój pierwszy teleskop wiele pojęć związanych z obserwacjami astronomicznymi, ale również samą astronomią, było mi wciąż obce. Nie słyszałem nigdy wcześniej o dziedzinie fotografii, jaką jest astrofotografia. Skąd więc narodziło się moje największe hobby? Gdy pierwszy raz wyciągnąłem swój teleskop, po wielu tygodniach zachmurzenia, niezwłocznie skierowałem go w stronę Księżyca. Było jeszcze jasno, a Księżyc był jeden dzień po pierwszej kwadrze. Ilość szczegółów na tarczy naszego księżyca, którą zobaczyłem, zmieniło moje życie. Pierwszym odruchem była próba uchwycenia tego co widziałem, nie zastanawiając się, chwyciłem za telefon i starałem się sfotografować Księżyc. Zdjęcia jak na pierwszy raz wyszły dobre, ale wiedziałem, że nie oddają tego co zobaczyłem. Od tego momentu próbowałem nie raz uchwycić Księżyc telefonem, niektóre próby wychodziły lepiej, a niektóre gorzej. Dzisiaj po wielu latach, gdy posiadam już nowy teleskop i aparat (który co ciekawe dostałem na urodziny dzień przed wyjazdem na Almukantarat w 2019 i tam uczyłem się z niego korzystać) wciąż stoję przed zadaniem jak najlepszego i wiarygodnego uchwycenia piękna kosmosu. Miałem przyjemność fotografować nasz Księżyc, planety, Tranzyt Merkurego, Częściowe Zaćmienia Słońca, Księżyca, kometę NEOWISE, obłoki srebrzyste, koniunkcje, Międzynarodową Stację Kosmiczną i wiele innych niesamowitych obiektów i zjawisk. Za każdym razem, gdy patrzę przez teleskop, doświadczam tego samego zachwytu. Pomimo tego, że moje umiejętności po 5 latach są nieco większe niż na początku mojej przygody, cały czas odkrywam nowe zagadnienia astrofotografii, napotykam różne nowe problemy, które staram się naprawić i wyeliminować przy następnej próbie. Astrofotografia jest moim największym zainteresowaniem i sposobem na uchwycenie piękna wszechświata.
W ostatnim czasie najczęściej fotografuję planety i Słońce. Kilka dni temu po raz drugi w swoim życiu robiłem zdjęcie Wenus. Jednym z moich małych projektów jest sfotografowanie wszystkich 7 (oprócz Ziemi) planet Układu Słonecznego. Na dzień dzisiejszy brakuje mi najmniejszej z nich — Merkurego i lodowych gigantów — Urana i Neptuna. Pierwszy raz, gdy zobaczyłem pierścienie Saturna, nie mogłem zebrać słów, do dzisiaj jest to mój ulubiony widok przez teleskop. Tak jak wspominałem ostatnio, zajmuję się też fotografowaniem Słońca, ponownym obrabianiu zdjęć ze wcześniejszych lat, ale też odkrywaniu nowych technik np. fotografii plam słonecznych. Swoje postępy publikuje na niewielkim profilu na instagramie.
Zdjęcie Słońca, które zdecydowałem się wystawić w konkursie to moja druga próba uchwycenia tego zjawiska. Pierwszy raz Częściowe Zaćmienie fotografowałem rok wcześniej, jednak było on “płytsze”, Księżyc zasłonił tarczę Słońca w mniejszym stopniu. Rok później w październiku przed zaćmieniem zacząłem przygotowania na 25 października. Po przygotowaniu nowych filtrów z folii nd5, i analizie prognoz pogody wybrałem Ożarów Mazowiecki jako miejsce z największą szansą na bezchmurne niebo. Stojąc na skraju pola czekałem na początek zaćmienia i okno pogodowe. Gdy tylko zobaczyłem pierwsze fragmenty tarczy Księżyca zacząłem robić zdjęcia. Po wybraniu odpowiednich ustawień korzystałem z przebłysków czystego nieba i czekając na maksimum fotografowałem to piękne zjawisko. Ostatnie okno pogodowe miałem 17 minut przed maksimum i z tego też czasu jest moje zdjęcie. Po zakończeniu zaćmienia spakowałem swój sprzęt do samochodu i od razu po powrocie do domu zacząłem wybierać najlepsze klatki i tworzyć to co jest teraz efektem końcowym.
Zaćmienia Słońca na Ziemi są pięknymi i niesamowitymi zjawiskami. Jak małe szanse są na to, że ok. 400 razy mniejszy Księżyc będzie około 400 razy bliżej od naszej gwiazdy i razem będą tworzyć te piękne zjawiska. Cieszę się bardzo, że udało mi się zobaczyć dwa częściowe zaćmienia, jednak moim największym marzeniem, na które przygotowuje się od lat, jest zobaczenie i oczywiście sfotografowanie Całkowitego Zaćmienia Słońca.