Czym tak właściwie jest plazma? Plazma to gaz będący mieszaniną jonów, elektronów i (niekoniecznie) cząstek obojętnych. Plazma jest quasi-neutralna oraz siły elektromagnetyczne plazmy mają znaczący wpływ na ruch cząstek obdarzonych ładunkiem w plazmie. Jest to dosyć długa, ale kompletna definicja plazmy. Popularnie się mówi, że plazma to czwarty stan skupienia, choć ze względu na to, że ponad 99,9% materii we Wszechświecie znajduje się w stanie Czytaj dalej…
Czym są miniaturowe czarne dziury? Terminem „czarna dziura” zwykło się określać obiekty o masie tak dużej, że ich prędkość ucieczki przekracza prędkość światła. Co za tym idzie, nic, nawet światło, dostawszy się w strefę oddziaływania czarnej dziury, nie jest w stanie się z niej wydostać. Opisem tych zjawisk zajmował się Albert Einstein (ich istnienie wynika z Ogólnej Teorii Względności); wiedzy na temat Czytaj dalej…
Historia Już od zamierzchłych czasów ludzi interesowała najważniejsza gwiazda oddziaływująca na człowieka. Inkowie utożsamiając Słońce z Bogiem, widzieli na jego twarzy plamki. Według Arystotelesa Słońce było ideałem. W tym samym czasie, pomiędzy 1610 a 1620 kilku astronomów zaobserwowało plamy na Słońcu. Byli to Galileusz, Fabricius, Harriot, Scheiner. Ten ostatni, jako ortodoksyjny katolik, nie chciał uznać, że portet Słońca może być Czytaj dalej…
Uran jest siódmą planetą Układu Słonecznego, znajduje się już na granicy widzialności gołym okiem. Wraz ze zmianą odległości planety od Ziemi, od 2586×106 km do 3153×106 km, (średnio 19,2 j.a.) zmienia się jej jasność od +5,4m do +6,0m. Uran obiega Słońce w ciągu 84,01 roku po eliptycznej orbicie z mimośrodem 0,0473. Średnia prędkość planety w ruchu wokół Słońca wynosi 6,8 km/s. Czytaj dalej…
Titan Został odkryty jako pierwszy księżyc tej planety w 1655 roku przez C. Huygensa. W 1944 roku, G. Kuiper wykrył istnienie na nim metanu. Księżyc ten musiał mieć zatem dość gęstą atmosferę! Masa Titana jest ogromna: porównywalna jest z 18 313 700 górami Giewont! Więc jest on prawie dwa razy cięższy od naszego Księżyca! Interesującą cechą tego księżyca jest Czytaj dalej…
Wiadomości podstawowe Piąta planeta Układu Słonecznego Pierwsza planeta z rodziny planet-olbrzymów Średnica równikowa — 142 980km = ponad 11 razy większa od średnicy Ziemi Masa 2 razy większa niż masa wszystkich planet, księżyców, komet i planetoid naszego Układu Słonecznego razem wzięte Masa 318 razy większa od masy Ziemi Orbita Jowisza okala z zewnątrz orbitę Marsa, lecz mimo Czytaj dalej…
Od czasu pierwszych wypraw załogowych na Księżyc, dużo mówi się o przyszłej kolonizacji planet Układu Słonecznego. Jednak większość planet nie spełnia nawet elementarnych wymagań co do warunków naturalnych. Z racji temperatury odpadają Merkury i Wenus, na których formy życia oparte na wodorze nie mają szans się utrzymać. Jowisz, Saturn, oraz Uran — z racji swojej grubej gęstej i nieprzyjaznej atmosfery. Neptun oraz Pluton, z powodu zbyt niskiej temperatury. Czytaj dalej…
Dane ogólne Masa — 5,976×1024 kg Objętość — 108,321×1010 km3 Średnica — równikowa 12756,3 km Średnia — gęstość 5,515 g/cm3 Grawitacja — 9,78 m/s2 Temperatura ciała — 147,3 K Parametry orbity Min. odległość od Słońca — 147,1×106 km Średnia odległość od Słońca — 149,5×106 km Max. odległość od Słońca — 152,1×106 km Średnia prędkość orbitalna — 29,79 km/s Nachylenie równika do orbity — 23,45° Czas obrotu wokół osi — 23,9 h Czas obiegu wokół Słońca — 365,256 dnia Czytaj dalej…
Oort Jan Hendrik (1900–92), astronom holenderski. Od 1935 r. był prof. uniwersytetu w Lejdzie i w latach 1945–70 dyrektorem obserwatorium astronomicznego. 1958–61 Prezes Międzynarodowej Unii Astronomicznej. W latach 1926–27 wykrył obrót Galaktyki, posługując się metodą analizy ruchów radialnych gwiazd podaną przez B. Lindblada. W 1938 opracował metodę wyznaczania gęstości przestrzennej gwiazd, a w 1950 r. — teorię pochodzenia komet. W tym samym roku 1950, w którym Whipple Czytaj dalej…
Historia badań komet Pierwszy opisał komety w sposób ściśle naukowy Arystoteles, filozof grecki żyjący w IV wieku p.n.e. W jego uporządkowanym świecie homocentrycznych sfer komety były intruzami i dlatego wielki myśliciel uznał je za wyziewy atmosferyczne. W I wieku n.e. rzymski stoik Seneka wyraził wprawdzie przypuszczenie, że komety prawdopodobnie pochodzą spoza Ziemi, ale pozostało ono zapomniane przez następne półtora tysiąca lat, Czytaj dalej…